|
De vraag of de tomaat een vrucht of een groente is, kwam in 1893 bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten terecht. Het Hof oordeelde unaniem in Nix v. Hedden dat een tomaat in het kader van het Tarief van 1883 op ingevoerde producten terecht wordt geïdentificeerd als en dus belast als een groente. De rechtbank erkende echter wel dat een tomaat in botanisch opzicht een vrucht is. Vóór de komst van de landbouw waren de mensen jager-verzamelaars. Ze zochten naar eetbaar fruit, noten, stengels, bladeren, knollen en knollen, scharrelden op dode dieren en jaagden op levende dieren voor voedsel. Bos tuinieren in een tropisch oerwoud wordt beschouwd als het eerste voorbeeld van landbouw; nuttige plantensoorten werden geïdentificeerd en aangemoedigd om te groeien terwijl ongewenste soorten werden verwijderd. Plantenveredeling door de selectie van stammen met de gewenste eigenschappen, zoals grote vruchten en een krachtige groei volgden al snel. Hoewel het eerste bewijs voor de domesticatie van grassen zoals tarwe en gerst is gevonden in de Vruchtbare Halve Maan in het Midden-Oosten, is het waarschijnlijk dat verschillende volkeren over de hele wereld begonnen met het verbouwen van gewassen in de periode 10.000 tot 7.000 voor Christus. Tot op de dag van vandaag wordt er nog steeds landbouw voor eigen gebruik bedreven, waarbij veel boeren op het platteland in Afrika, Azië, Zuid-Amerika en elders hun percelen gebruiken om genoeg voedsel voor hun gezinnen te produceren, terwijl de overtollige producten worden gebruikt voor de ruil van andere goederen. Een sapkuur is een veelgebruikte methode om af te vallen en de slechte stoffen uit het lichaam te halen. Het is belangrijk dat de sapkuur wordt gemaakt door iemand die veel van groenten en fruit weet. De combinatie van groenten en fruit in de sapkuur is wat de kwaliteit van deze sapkuur bepaald. In de loop van de geschiedenis hebben de rijken zich een gevarieerd dieet kunnen veroorloven, waaronder vlees, groenten en fruit, maar voor arme mensen was vlees een luxe en het voedsel dat ze aten was erg saai, meestal bestaande uit een basisproduct van rijst, rogge, gerst, tarwe, gierst of maïs. De toevoeging van plantaardig materiaal zorgde voor enige variatie in het dieet. Het basisdieet van de Azteken in Midden-Amerika was maïs en zij verbouwden tomaten, avocado’s, bonen, paprika’s, pompoenen, pompoenen, pompoenen, pompoenen, pinda’s en amarantzaad als aanvulling op hun tortilla’s en pap. In Peru leefden de Inca’s van maïs in het laagland en aardappelen op grotere hoogte. Ze gebruikten ook zaden van quinoa en vulden hun dieet aan met paprika’s, tomaten en avocado’s. De Inca’s hadden ook zaden van quinoa’s nodig om hun dieet aan te vullen. In het oude China was rijst het hoofdgewas in het zuiden en tarwe in het noorden, de laatste maakte er knoedels, noedels en pannenkoeken van. De groenten die bij deze groenten werden gebruikt waren onder andere yams, sojabonen, tuinbonen, rapen, lente-uitjes en knoflook. Het dieet van de oude Egyptenaren was gebaseerd op brood, vaak besmet met zand dat hun tanden versleten had. Vlees was een luxe maar vis was overvloediger. Deze gingen vergezeld van een scala aan groenten, waaronder merg, tuinbonen, linzen, uien, prei, knoflook, radijs en sla. De hoeksteen van het oude Griekse dieet was brood, en dit ging gepaard met geitenkaas, olijven, vijgen, vis en soms vlees. Tot de geteelde groenten behoorden uien, knoflook, kool, meloenen en linzen. In het oude Rome werd een dikke pap gemaakt van emmertarwe of bonen, vergezeld van groene groenten maar weinig vlees, en vis werd niet gewaardeerd. De Romeinen verbouwden tuinbonen, erwten, uien en rapen en aten de bladeren van bieten in plaats van hun wortels. Groenten spelen een belangrijke rol in de menselijke voeding. De meeste zijn vet- en caloriearm, maar omvangrijk en vullend. Ze leveren voedingsvezels en zijn belangrijke bronnen van essentiële vitaminen, mineralen en sporenelementen. Met name belangrijk zijn de antioxidant vitaminen A, C en E. Wanneer groenten in de voeding worden opgenomen, blijkt er een vermindering te zijn van de incidentie van kanker, beroerte, hart- en vaatziekten en andere chronische aandoeningen. Onderzoek heeft aangetoond dat, in vergelijking met personen die minder dan drie porties groenten en fruit per dag eten, degenen die meer dan vijf porties eten een ongeveer twintig procent lager risico op het ontwikkelen van coronaire hart-en vaatziekten of beroerte hebben. De voedingswaarde van groenten varieert aanzienlijk, sommige bevatten nuttige hoeveelheden eiwitten, hoewel over het algemeen bevatten ze weinig vet, en variërende verhoudingen van vitaminen zoals vitamine A, vitamine K en vitamine B6; provitaminen; provitaminen; voedingsmineralen, en koolhydraten. Een sapkuur is een veelgebruikte methode om af te vallen en de slechte stoffen uit het lichaam te halen. Het is belangrijk dat de sapkuur wordt gemaakt door iemand die veel van groenten en fruit weet. De combinatie van groenten en fruit in de sapkuur is wat de kwaliteit van deze sapkuur bepaald. Groenten bevatten echter vaak ook giftige stoffen en antinutriënten die de opname van voedingsstoffen belemmeren. Deze omvatten α-solanine, α-chaconine, enzymremmers (van cholinesterase, protease, amylase, enz.), cyanide en cyanide-precursoren, oxaalzuur, looistoffen en andere stoffen. Deze gifstoffen zijn natuurlijke afweerstoffen, die worden gebruikt om insecten, roofdieren en schimmels af te weren die de plant kunnen aanvallen. Sommige bonen bevatten fytohemagglutinine en cassavewortels bevatten cyanogene glycoside, net als bamboescheuten. Deze giftige stoffen kunnen worden gedeactiveerd door adequaat koken. Groene aardappelen bevatten glycoalkaloïden en moeten worden vermeden. Een sapkuur is een veelgebruikte methode om af te vallen en de slechte stoffen uit het lichaam te halen. Het is belangrijk dat de sapkuur wordt gemaakt door iemand die veel van groenten en fruit weet. De combinatie van groenten en fruit in de sapkuur is wat de kwaliteit van deze sapkuur bepaald. Groenten en fruit, met name bladgroenten, zijn betrokken bij bijna de helft van de gastro-intestinale infecties veroorzaakt door norovirus in de Verenigde Staten. Dit voedsel wordt meestal rauw gegeten en kan tijdens de periode vóór de |
| https://www.sap.je/ |
